Α.Σ.Κ.Τ. Μέλη Διδακτικού - Ερευνητικού Προσωπικού art-act@tellas.gr

Νίκη Λουιζίδη


Η Νίκη Λουιζίδη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Νομικά και Πολιτικές Επιστήμες στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό. Συγκεκριμένα, το 1973 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου και ακολούθησε πολυετή κύκλο σπουδών Ιστορίας και Κοινωνιολογίας της Τέχνης (Maitrise, D.E.A., Doctorat) στην Ecole des Hautes Etudes. Το 1982 επέστρεψε στην Ελλάδα και τον ίδιο χρόνο διορίστηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, όπου και παρέμεινε (ως ειδικός επιστήμων και λέκτωρ) για τρία χρόνια. Το 1985 διορίστηκε στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου και παρέμεινε μέχρι το 2004, χρονιά κατά την οποία μετακινήθηκε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας.
Δίδαξε επίσης στο Τμήμα Μεταπτυχιακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης, στο Πανεπιστήμιο Κύπρου και έχει συνεργαστεί με τα Πανεπιστήμια του Στρασβούργου, της Σορβόννης, της Αμιένης (Jules Verne) και πρόσφατα συμμετέχει σε Συμβουλευτικές και Εκλεκτορικές Επιτροπές για το νεοσύστατο Πολυτεχνείο Κύπρου. Κυριότερες μελέτες της και επιμέλειες που έχουν δημοσιευτεί μέχρι σήμερα είναι: Ιδιώματα της Τέχνης του Ιταλικού Μανιερισμού, 1982, Επ. Φιλοσοφικής Σχολής Ιωαννίνων, Ο Υπερρεαλισμός στη Νεοελληνική Τέχνη. Η περίπτωση Νίκου Εγγονόπουλου, 1984, Ο Τζιόρτζιο ντε Κίρικο και η Σουρεαλιστική Επανάσταση, 1987, Ο μύθος του Μινώταυρου στην Πρωτοπορία του Μεσοπολέμου, 1988, Απόγειο και Κρίση της Πρωτοποριακής Ιδεολογίας, 1992, Ρέμπραντ (επιμ.) Rizzoli, 1994, Οι Μεταμφιέσεις της Τέχνης και οι Ψευδαισθήσεις της Κριτικής, 1999, Γεώργιος Πολυβίου Γεωργίου. Ένας καλλιτέχνης στο σταυροδρόμι Ανατολής και Δύσης, Λευκωσία, 2000.
Επιλογή δημοσιεύσεων
«Το μέλλον της πρωτοπορίας ή ο χώρος και ο χρόνος στην τραγωδία του Οιδίποδα» στο Απόγειο και κρίση της πρωτοποριακής ιδεολογίας, Αθήνα, εκδ. Νεφέλη, 1992, σσ. 137-144.

Ναυσικά Πανσελήνου


Γεννήθηκε στο Λιδωρίκι Φωκίδος. Σπούδασε ως υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ) στο Ιστορικό και Αρχαιολογικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1959-1964). Ως υπότροφος της Γαλλικής Κυβερνήσεως και με καθηγητή τον ακαδημαϊκό André Grabar απέκτησε, το 1971, διδακτορικό δίπλωμα Ιστορίας της Τέχνης του Πανεπιστημίου Ι των Παρισίων (Πάνθεο-Σορβόννη) με άριστα. Μετεκπαιδεύτηκε στο Courtauld Institute of Art του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (1991-1992).
Εργάστηκε ως ερευνήτρια στο Κέντρο Κοινωνιολογίας της Τέχνης (Pierre Francastel) στο Παρίσι (1970-1972), στη σύνταξη της Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους της Εκδοτικής Αθηνών (1972-1973), ως επιστημονική συνεργάτιδα στο Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών (1973-1976) και έκτοτε διδάσκει στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου σήμερα είναι καθηγήτρια.
Έχει διατελέσει διευθύντρια του Τομέα Θεωρητικών της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, αντιπρόεδρος της Επιτροπής Έρευνας και επιστημονική υπεύθυνη έργων ΕΠΕΑΕΚ και της Κοινωνίας της Πληροφορίας. Έχει μετάσχει στα ευρωπαϊκά προγράμματα Σωκράτης-Έρασμος. Από το 2004 είναι τακτικό μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ι.Κ.Υ.
Έχει δημοσιεύσει μελέτες για την τέχνη καθώς και άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά σχετικά με την τέχνη και την εκπαίδευση. Είναι μέλος της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας και της Association Internationale des Critiques d’ Art.
Κυριότερες δημοσιεύσεις της Ν. Πανσελήνου
Ο Άγιος Πέτρος Καλυβίων Κουβαρά και η Παναγία της Μερέντας. Δύο μνημεία του 13ου αιώνα στην Αττική (στα γαλλικά), Εκδ. Κέντρου Βυζαντινών Ερευνών, Θεσσαλονίκη 1976.
Βυζαντινή Ζωγραφική. Η Βυζαντινή κοινωνία και οι εικόνες της, 6η έκδοση, Εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα (1η έκδοση 2000).
Βυζαντινή Αθήνα - Byzantine Athens, Εκδ. Δήμου Αθηναίων, Αθήνα 2004.
Φιλοθέη Μπενιζέλου η Αθηναία, Μέρος Β’: Μνημεία-καθιδρύματα της Οσίας Φιλοθέης, Εκδ. Πάπυρος, Αθήνα 2006.
Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών – Εκατόν πενήντα χρόνια, 1837-1987, Αθήνα 1990 (Συνεργασία με την ιστορικό της Τέχνης Αφροδίτη Κούρια).
Άρθρα για τη Βυζαντινή Τέχνη σε επιστημονικά περιοδικά. Δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα δύο από αυτά:
«Κρητική εικόνα του 1636, έργο του Ρεθύμνιου ζωγράφου Γεωργιλά Μαρούλη», Ευφρόσυνον, Αφιέρωμα στον Μανόλη Χατζηδάκη, Αθήνα 1992, Τόμος 2, σσ.469-483.
«Επαρχιακό εργαστήριο ζωγραφικής που ανιχνεύεται από τον τοιχογραφικό διάκοσμο μνημείων του 13ου αιώνα στην Αττική», Δώρον, Τιμητικός τόμος στον καθηγητή Νίκο Νικονάνο, Θεσσαλονίκη 2006, σσ.169-176.

Ιωαννίδης Ανδρέας Αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης

Νίκος Δασκαλοθανάσης


Ο Νίκος Δασκαλοθανάσης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961. Σπούδασε στις Βρυξέλλες (1984, Titre de Candidat au Grade Scientifique en Histoire de l’art et archéologie, Université Libre de Bruxelles), στην Αθήνα (1987, Πτυχίο Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο), το Παρίσι (1988, Diplôme d’ Etudes Approfondies d’ Histoire de l’ Art, Université de Paris I, Panthéon-Sorbonne) και τη Νέα Υόρκη (1991-1992, PhD Program Fellowship, The Graduate School and University Center of The City University of New York). Είναι διδάκτωρ Ιστορίας της Τέχνης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Σχολή Καλών Τεχνών, Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών). Έχει δημοσιεύσει μια μονογραφία για τον Giorgio de Chirico (Η ζωγραφική του Giorgio de Chirico: η άρθρωση του μεταφυσικού χώρου, Αθήνα, εκδόσεις Opera, 2001) και ένα βιβλίο για τον ιστορικό ρόλο του καλλιτέχνη (Ο καλλιτέχνης ως ιστορικό υποκείμενο: από τον 19ο στον 21ο αιώνα, Αθήνα, εκδόσεις Άγρα, 2004). Είναι επίκουρος καθηγητής Ιστορίας της Μοντέρνας και Σύγχρονης Τέχνης στο Τμήμα Θεωρητικών Σπουδών Τέχνης της ΑΣΚΤ.
τηλ: 210 48 01 282, e-mail:
' );
//-->\n
ndaskalo@asfa.gr
' );
//-->

Αυτό το ηλεκτρονικό μήνυμα προστατεύεται από spam bots, θα πρέπει να έχετε ενεργοποιημένη τη Javascript για να το δείτε
' );
//-->


Επιλογή δημοσιεύσεων
«Η μοντερνιστική τέχνη και η θεωρία του Clement Greenberg», Αριάδνη, Επιστημονική επετηρίδα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Κρήτης, 9, Ρέθυμνο 2003, σσ.111-145.
«Στο όνομα του καλλιτέχνη» στον κατ. έκθ. Χρήστος Ιωακειμίδης (επιμ.), Outlook. Διεθνής έκθεση σύγχρονης τέχνης, Αθήνα, Πολιτιστική Ολυμπιάδα-Οργανισμός προβολής ελληνικού πολιτισμού, 2003, σσ.59-65.
«Η φύση ως τοπίο», επίμετρο στο Διονύσης Καββαθάς (επιμ.), Georg Simmel-Joachim Ritter-Ernst H. Gombrich: Το τοπίο, Αθήνα, εκδόσεις Ποταμός, 2004, σσ.149-166.
«Ο Γεώργιος Ιακωβίδης και οι καλλιτεχνικοί θεσμοί στην Ελλάδα τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα» στον κατ. έκθ. Όλγα Μεντζαφού-Πολύζου (επιμ.), Ιακωβίδης: Αναδρομική, Αθήνα, Εθνική Πινακοθήκη, 2005, σσ.70-79.
«Ανάμεσα στο ’60 και το ’80: Η μεταβατική τέχνη μιας μεταβατικής δεκαετίας» στον κατ. έκθ. Μπία Παπαδοπούλου (επιμ.), Τα χρόνια της αμφισβήτησης: η τέχνη του ’70 στην Ελλάδα, Αθήνα, Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, 2005-2006, σσ.210-212.
«Ένας ‘μισοαγράμματος’ καλλιτέχνης στις αρχές του 20ού αιώνα: η ‘φορητή συλλογή’ του Θεόφιλου Χατζημιχαήλ» στο Μύθοι και ιδεολογήματα στη σύγχρονη Ελλάδα (επιστημονικό συμπόσιο), Αθήνα, Εταιρεία σπουδών νεοελληνικού πολιτισμού και γενικής παιδείας (ιδρυτής: Σχολή Μωραΐτη), 2007, σσ.69-86.
«Τι να κάνουμε;», Cogito, 7, Οκτώβριος 2007, σσ.56-58.
«Αναπαράσταση και αλήθεια: το πρόβλημα της προσωπογραφίας στη σύγχρονη τέχνη» στο Μυρτώ Καούκη (επιμ.), Το Πορτρέτο και η κρίση της αναπαράστασης, (Πρακτικά ημερίδας, Μουσείο Μπενάκη, Κτήριο οδού Πειραιώς, 18 Ιανουαρίου 2005), Αθήνα, Μουσείο Μπενάκη (Βιβλιοθήκη του Μουσείου Μπενάκη, Μελέτες για την τέχνη 1), 2007, σσ.63-79.

Ιωάννης Καρατζόγλου


Ο Ιωάννης Καρατζόγλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε αρχιτεκτονική στο ΕΜΠ και πολεοδομία στο Παρίσι όπου επιπλέον παρακολούθησε σεμινάρια στην Ecole Pratique des Hautes Etudes. Παρακολούθησε επίσης το σεμινάριο του J. Bakema στο Σάλτσμπουργκ.
Εργάσθηκε ως αρχιτέκτων σε διάφορα γραφεία και ως πολεοδόμος στο ΥΠΕΧΩΔΕ. Από νωρίς ενδιαφέρθηκε για το περιβάλλον, την αρχιτεκτονική κληρονομιά και την ένταξή της στη σύγχρονη ζωή. Η ερευνητική του προσπάθεια επικεντρώθηκε στην Ιστορία της Βυζαντινής και κυρίως της Μεταβυζαντινής Αρχιτεκτονικής. Έγραψε: “La ville historique: un problème actuel” (σε συνεργασία), “Εκκλησίες αθωνίτικου τύπου στα θεσσαλικά Άγραφα 16ος-18ος αι.”, “Σημειώσεις Παράστασης του χώρου”, καθώς και πλήθος άρθρων με θέματα Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής.
Δίδαξε Θεωρία του χώρου και Ιστορία της Αρχιτεκτονικής στην ΑΣΚΤ από το 1977 αρχικά ως βοηθός των καθηγητών Π. Μυλωνά και Σ. Κονταράτου και αργότερα ως λέκτορας. Από το 2006 διδάσκει και στο Τμήμα Θεωρητικών Σπουδών της Τέχνης στο οποίο το 2007 εξελέγη επίκουρος καθηγητής.
Στη διδασκαλία επιδιώκει το «άνοιγμα» του μαθήματος στο φυσικό και το χτισμένο περιβάλλον και την «ανάγνωση» του χώρου σαν προϋπόθεση της επέμβασης σ’ αυτόν των καλλιτεχνών με το έργο τους και των θεωρητικών με τον κριτικό τους λόγο.

Παναγιώτης Πούλος


Ο Παναγιώτης Πούλος είναι επίκουρος καθηγητής Φιλοσοφίας και Αισθητικής στο Τμήμα Θεωρητικών Σπουδών Τέχνης της ΑΣΚΤ. Σπούδασε Φιλοσοφία και Λογική στη Γαλλία και εκπόνησε διδακτορική διατριβή στη Φιλοσοφία με αντικείμενο: «Λογοτεχνία και Φιλοσοφία: το καθεστώς της χρονικότητας στην κατασκευή του έργου του Μαρσέλ Προυστ».
Έχει διδάξει Ιστορία της Φιλοσοφίας και της Αισθητικής στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (2001-2003), στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (2001-2006), στο ΑΠΘ (Μεταπτυχιακό, 2001-2002, 2003-2004), και διδάσκει από το 2004 τα μαθήματα «Εισαγωγή στη Φιλοσοφία και Αισθητική», «Ιστορία των Αισθητικών Θεωριών», «Φιλοσοφία/Αισθητική», «Φιλοσοφία και Τέχνη» στα δύο Τμήματα της ΑΣΚΤ (εικαστικό και θεωρητικό), σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο.
Έχει επιμεληθεί την έκδοση του μυθιστορήματος του Μαρσέλ Προυστ, Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο (Εστία και Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, 5 τόμοι, 1998-2005, δύο τόμοι υπό έκδοση), τον συλλογικό τόμο Περί κατασκευής (Νήσος, 1996), την έκδοση της μελέτης των J.-P. Cometti, Roger Pouivet και Jacques Morizot, Ζητήματα αισθητικής (Νήσος, 2005), την ανθολογία κειμένων αισθητικής και θεωρίας της τέχνης με τίτλο Έννοιες της τέχνης τον εικοστό αιώνα (ΑΣΚΤ, 2006), την έκδοση του τόμου με επιμέλεια του Eric Karpeles, Η ζωγραφική στο έργο του Προυστ (Εστία, 2008), καθώς και την έκδοση της μελέτης του Richard Wollheim, Η τέχνη και τα αντικείμενά της (ΑΣΚΤ, υπό έκδοση). Παράλληλα, έχει συνεπιμεληθεί το αφιέρωμα του περιοδικού του Διεθνούς Κολεγίου της Φιλοσοφίας Rue Descartes (τχ. 51, 2006) στον σύγχρονο ελληνικό φιλοσοφικό στοχασμό.
Έχει δημοσιεύσει μελέτες σε εφημερίδες και περιοδικά (Εντευκτήριο, Το δέντρο, Τοπικά, Μετάφραση, Σύγχρονα θέματα, Αξιολογικά, Ο Πολίτης), με αντικείμενο την αισθητική, τη σχέση φιλοσοφίας και λογοτεχνίας, καθώς και τη θεωρία της μετάφρασης, και έχει μεταφράσει λογοτεχνικά και φιλοσοφικά κείμενα (Προυστ, Ντελέζ, κ.ά.).
Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα σχετίζονται με την Ποιητική, την Αισθητική, τη Θεωρία της Τέχνης και τη Φιλοσοφία της Ιστοριογραφίας, καθώς και με τα ζητήματα της μνήμης, του χρόνου και της μετάφρασης.

Επιλογή δημοσιεύσεων
"Αισθητική. Η ώρα της περισυλλογής", εφημερίδα H Aυγή, στήλη Αναγνώσεις, Αφιέρωμα: Μετά το ΄89, 8 Ιουλίου 2007, σ. 24.
“Les puissances de l’indirect: traduire et enseigner l’esthétique contemporaine en Grèce”, περιοδικό Rue Descartes, τχ. 51, σ. 59-65.
«Λέξεις, ζωγραφιές, και σκέψεις», στο Fata Morgana. Η θάλασσα είναι η αφορμή. Συζήτηση με θέμα τον διάλογο ανάμεσα στην ποίηση και τη ζωγραφική, Αθήνα, Εθνικό Κέντρο Βιβλίου, 2006, σ. 9-12.
“Άρθουρ Nτάντο: η κρυφή γοητεία της Θεωρίας”, περιοδικό Artime, τχ. 2, Mάιος 2005, σ. 44-46.
“H μουσική διάσταση στο Aναζητώντας τον χαμένο χρόνο", περιοδικό Tο δέντρο, τεύχος Nοεμβρίου 2004-Iανουαρίου 2005, τεύχος 137-138, ειδικό αφιέρωμα στη Μουσική, σ. 118-121.
«Δύο τροπές του αισθητικού: Κρότσε και Γκράμσι», Ο Πολίτης, Νοέμβριος 2007, τχ. 160, σ. 37-42.
“Ο επανακτημένος χρόνος”, περιοδικό Tο δέντρο, τεύχος Χειμώνα 2006-2007, τεύχος 153-154, ειδικό αφιέρωμα στον Χρόνο, σ. 127-130.

Τιτίκα Σάλλα


Σπούδασε Γερμανική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Ζωγραφική, Χαρακτική, Κεραμική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών και εκπόνησε, με υποτροφία του ΙΚΥ, στην ίδια Σχολή, Διδακτορική Διατριβή στη Διδακτική της Τέχνης.
Έχει διδάξει τέχνη στην πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια και μετά-λυκειακή εκπαίδευση, ενώ από το 1998 διδάσκει στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, ως εκλεγμένο μέλος ΔΕΠ, αρχικά Λέκτορας και μετά Επίκουρη Καθηγήτρια, το μάθημα Διδακτική Μεθοδολογία της Τέχνης για το Τμήμα Εικαστικών Τεχνών και Μύηση στην Εικαστική Γλώσσα για το Τμήμα Θεωρητικών Σπουδών της Τέχνης.
Το επιστημονικό της έργο έχει παρουσιαστεί σε διάφορα συνέδρια και ημερίδες, στα οποία έχει συμμετάσχει ως εισηγήτρια ή έχει οργανώσει η ίδια, έχει δημοσιευθεί σε περιοδικά, όπως η Εικαστική παιδεία, συλλογές κειμένων για την καλλιτεχνική εκπαίδευση, όπως Φως-Εικόνα Πραγματικότητα, 2006, Αθήνα ΕΜΕΑ, Νήσος, και στα βιβλία: Τ. Σάλλα, (1996), Δημιουργική φαντασία και παιδική τέχνη, Αθήνα, Εξάντας, Daucher, H., Seitz, D. (2003) Διδακτική των εικαστικών τεχνών, Αθήνα, Ελληνικά Γράμματα, μετάφραση Κ. Πριμικήρη, Τ. Σάλλα επιστημονική επιμέλεια και Τ. Σάλλα, Καλλιτεχνική παιδεία και Παιδαγωγικά Συστήματα, 2008, Αθήνα, Νήσος.
Το εικαστικό της έργο έχει παρουσιαστεί, από το 1982 έως το 2007, σε οκτώ ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα: Βασιλική Αγ. Μάρκου, Πνευματικό κέντρο Ηρακλείου Κρήτης, Γκαλερί Ζαλοκώστα 7, Αθήνα, Γκαλερί ΑΛΦΑ, Ηράκλειο Κρήτης, «Ζωής Περιπέτεια», Γκαλερί ΤΙΤΑΝΙUΜ, Αθήνα, «Τέττιξ ο πάγκοινος» Γκαλερί ΤΙΤΑΝΙUΜ, Αθήνα, «Τέσσερις Εποχές» Γκαλερί ΕΠΟΧΕΣ, «γενηθήτω» Γκαλερί ΤΙΤΑΝΙUΜ, Αθήνα, «γενηθήτω» Βασιλική Αγ. Μάρκου, Ηράκλειο Κρήτης, Αίθουσα Τεχνών Καλλιόπη, Χίος και σε πολλές ομαδικές σε Ελλάδα και εξωτερικό. Η εικαστική δουλειά της έχει επίσης σχολιαστεί σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα.

Σοφία Ντενίση


Aπόφοιτος της Σχολής Μωραΐτη, του Τμήματος της Αγγλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (BA, Ph.D στη συγκριτική λογοτεχνία) και του Πανεπιστημίου της Μασσαχουσέττης στο Amherst (Μ.Α. στην αγγλική λογοτεχνία). Υπότροφος των ανωτέρω Πανεπιστημίων. Είναι Επίκουρη Καθηγήτρια της Ιστορίας και Κριτικής της Λογοτεχνίας στην ΑΣΚΤ, όπου διδάσκει αγγλική γλώσσα και ορολογία των εικαστικών τεχνών από το 1988 μέχρι σήμερα και συγκριτική λογοτεχνία από το ακαδημαϊκό έτος 2006-2007. Έχει διδάξει αγγλική γλώσσα και ορολογία των ανθρωπιστικών επιστημών στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης (1983-1988) και νεοελληνική λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο Κύπρου (χειμερινό εξάμηνο 2001-2002) ως επισκέπτρια καθηγήτρια. Από το ακαδημαϊκό έτος 2008-2009 θα προσφέρει σεμιναριακά μαθήματα συγκριτικού περιεχομένου τέχνης και λογοτεχνίας.
Ασχολείται ερευνητικά κυρίως με την πεζογραφία του 19ου αιώνα (πρωτότυπη – μεταφρασμένη), και με γυναικεία θέματα. Έχει συνεργαστεί ως ερευνήτρια με το Ινστιτούτο Μεσογειακών σπουδών και το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. Εργασίες της έχουν δημοσιευτεί από σημαντικούς εκδοτικούς οίκους (Καστανιώτης, Περίπλους, Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης, Σοκόλης, Δόμος, Εταιρεία Σπουδών Σχολής Μωραΐτη, University Studio Press, Gutenberg, Hellenic Publishing κ.ά.) και σε έγκριτα φιλολογικά περιοδικά (Πολίτης, Διαβάζω, Λέξη, Δέντρο, Περίπλους, Σύγκριση, Μικροφιλολογικά, Ύλανδρον, Κάμπος-Cambridge Papers in Modern Greek, Cahiers Balkaniques, Bulletin de Liaison Neo-Hellenique, Neohellikon κ.ά.). Έχει δημοσιεύσει τα βιβλία: To ελληνικό ιστορικό μυθιστόρημα και ο Sir Walter Scott, Καστανιώτης, 1994 και Μεταφράσεις των αυτοτελώς εκδεδομένων μυθιστορημάτων και διηγημάτων: 1830-1880, Περίπλους, 1995. Ακόμη είχε την επιστημονική επιμέλεια των βιβλίων Ταυτότητα και Ετερότητα στη Λογοτεχνία 18ος – 20ος αι., Δόμος, 2000, Το Διήγημα στην ελληνική και στις ξένες λογοτεχνίες, Gutenberg, 2008 (υπό έκδοση) και Η γυναικεία εικαστική και λογοτεχνική παρουσία στα περιοδικά Λόγου και Τέχνης (1900-1940) , Gutenberg, 2008 (υπό έκδοση)∙ τα δύο πρώτα μαζί με την καθηγήτρια της νεοελληνική φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Ελένη Πολίτου-Μαρμαρινού. Έχει συμμετάσχει σε έναν πολύ μεγάλο αριθμό συνεδρίων ελληνικών και διεθνών (Edmonton Alberta, Edinburg Scotland, Dublin Ireland) και έχει κληθεί να δώσει διαλέξεις σε σημαντικά Πανεπιστήμια του εξωτερικού: Selwyn College Cambridge, University of Birmingham, King’s College London.
Τα τελευταία χρόνια ασχολείται επιστημονικά με τις σπουδές του φύλου. Από το ακαδημαϊκό έτος 2005-2006 είναι επιστημονική υπεύθυνος του ερευνητικού προγράμματος «Η γυναικεία εικαστική και λογοτεχνική παρουσία στα περιοδικά Λόγου και Τέχνης, 1900-1940» , το οποίο υλοποιείται από την ΑΣΚΤ στο πλαίσιο του ΕΠΕΑΕΚ ΙΙ-Γ’ ΚΠΣ και ολοκληρώνεται τον Ιούνιο του 2008. Η βάση δεδομένων του παραπάνω ερευνητικού προγράμματος θα κατατεθεί στη Βιβλιοθήκη της ΑΣΚΤ προς χρήση της ερευνητικής κοινότητας. Τέλος έχει διατελέσει εξετάστρια του ΙΚΥ, επιστημονικός κριτής των Πανεπιστημιακών εκδόσεων Κύπρου και του περιοδικού Journal of Modern Greek Studies του Johns Hopkins University, μέλος του ΔΣ της Ελληνικής Εταιρείας Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας και ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Παπαδιαμαντικών Σπουδών.